%0 Journal Article %T ارزیابی تنوع ژنتیکی در ژنوتیپ‌های چغندرقند (Beta vulgaris L.) با استفاده از نشانگر ISSR %J مجله بیوتکنولوژی کشاورزی %I دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایران %Z 2228-6705 %A کیخسروی, حمیده %A دهداری, مسعود %A معصومی اصل, اسد %D 2017 %\ 08/23/2017 %V 9 %N 2 %P 127-141 %! ارزیابی تنوع ژنتیکی در ژنوتیپ‌های چغندرقند (Beta vulgaris L.) با استفاده از نشانگر ISSR %K چغندرقند %K نشانگر ISSR %K تنوع ژنتیکی %K اطلاعات چند شکلی %R 10.22103/jab.2017.1754 %X چغندرقند یکی از مهمترین گیاهانی است که در تأمین غذای مردم جهان نقش کلیدی دارد و از نظر ارزش غذایی در ردیف برنج، ذرت، گندم، سیب­زمینی و حبوبات قرار دارد. تعیین میزان تنوع ژنتیکی در مواد گیاهی گام اولیه برای شناسایی، حفظ و نگهداری ذخایر توارثی و طراحی برنامه‌های اصلاحی می­باشد. به­منظور بررسی تنوع ژنتیکی در 20 ژنوتیپ چغندرقند، از 20 آغازگر ISSR استفاده گردید. بعد از استخراج DNA و تکثیر قطعات با استفاده از آغازگرهای ISSR، نوارهای حاصله امتیازبندی شدند و تجزیه­های آماری صورت گرفت. ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی ﺗﻨﻮع ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه در ژﻧﻮﺗﯿﭗهای چغندرقند مورد مطالعه نشان داد که بیشترین میزان محتوای اطلاعات چند شکلی (PIC) مربوط به مکان UBC853 (38/0) و کمترین میزان PIC مربوط به مکان UBC847 (13/0) بود. همچنین بیشترین میزان شاخص شانون که نشان دهنده تنوع  بین جمعیتی است، مربوط به مکانUBC830  (32/4) در حالی که مکان ژنی UBC847 دارای کمترین میزان شاخص شانون (58/0) بود. تجزیه خوشه­ای براساس داده­های مولکولی با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش UPGMA، ارقام را در 4 گروه اصلی قرار داد. براساس نتایج حاصل از تجزیه به مولفه­های اصلی، سه مولفه اول به ترتیب 67/72، 99/5 و 05/4 درصد از واریانس کل را توجیه کردند. گروهبندی حاصل از مولفه­های اصلی، نتایج تجزیه خوشه­ای را تا حدی تأیید کرد. از نتایج حاصل از این مطالعه می­توان در برنامه­های به­نژادی چغندرقند استفاده نمود. %U https://jab.uk.ac.ir/article_1754_fa3ae29438ac46ea58d2052ee458b2f9.pdf