TY - JOUR ID - 1357 TI - باززایی دو رقم تجاری نیشکر CP48-103 و CP69-1062 از ریزنمونه های برگ انتهایی JO - مجله بیوتکنولوژی کشاورزی JA - JAB LA - fa SN - 2228-6705 AU - کلانترهرمزی, صادق AU - سیاهپوش, محمد رضا AU - رجبی معماری, حمید AU - حمدی, حسن AU - شمیلی, محمود AU - حمودی, جمیل AD - Y1 - 2015 PY - 2015 VL - 7 IS - 1 SP - 155 EP - 174 KW - باززایی KW - سترون سازی KW - کالوس KW - کشت بافت KW - کینتین KW - نیشکر DO - 10.22103/jab.2015.1357 N2 - نیشکر یکی از مهم­ترین گیاهان صنعتی کشور است. با توجه به عدم گلدهی این گیاه در شرایط مزرعه­ای در مناطق نیشکرخیز ایران، مهندسی ژنتیک و استفاده از روش­های انتقال ژن از جمله راهکارهای مهم جهت بهبود صفات زراعی این گیاه است. استفاده از این تکنیک­ها در اصلاح نیشکر نیازمند بهینه­سازی باززایی این گیاه از بافتهای مختلف گیاهی از جمله برگ است. در این تحقیق تلاش شد تا کلیه مراحل کشت بافت دو رقم تجاری نیشکر CP48-10 و CP69-1062 از برگ­های پیچیده انتهایی ساقه بهینه­سازی شود. برای تهیه نمونه­های مناسب کشت، دو روش برش مورد بررسی قرار گرفت که روش برش استوانه از وسط، در مورد برگ­های پیچیده انتهایی نسبت به تهیه­ رینگ از نتایج بهتری برخوردار بود. استفاده از محیط کشت MS جامد با 3 میلی­گرم در لیتر هورمون 2,4-D بهترین نتایج را برای تولید کالوس در­پی داشت. به منظور تولید شاخساره از کالوس­ها، ترکیب هورمونی 1 میلی­گرم در لیتر BAP به همراه 2 میلی­گرم در لیتر کینتین بهترین پاسخ­دهی را داشت. گیاهچه­های تولید شده، در محیط MS حاوی 5 میلی­گرم در لیتر  IBA به همراه 1 میلی­گرم در لیتر کینتین و همین­طور تیمار 3 میلی­گرم در لیتر  NAAبه همراه 3 گرم در لیتر زغال فعال، بهترین شرایط برای ریشه­دهی را داشتند. در تیمارهایی که از زغال فعال استفاده شده بود، گیاهچه­های حاصل از نظر صفات اندازه­گیری شده شامل: زمان ریشه زایی، طول ریشه و تعداد گیاهان به ریشه رفته نتایج بهتری را نسبت به عدم استفاده از آن نشان دادند. UR - https://jab.uk.ac.ir/article_1357.html L1 - https://jab.uk.ac.ir/article_1357_635114b1172fead4e1014a87ff6174bd.pdf ER -