دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایرانمجله بیوتکنولوژی کشاورزی2228-67055320131122Investigation of the effects of yeast extract on isoflavone synthase gene expression and some biochemical parameters in Glycine max seedlingsبررسی اثرات الیسیتور عصاره مخمر بر بیان ژن ایزوفلاون سینتاز و برخی پارامترهای بیوشیمیایی در گیاهچههای سویا (Glycine max)118120810.22103/jab.2013.1208FAامیرآراسته فرعلیریاحی مدوارمسعودتوحیدفرکبرییوسفیJournal Article20120929Several studies have been investigated the effects of Yeast extract (YE) on morphological and biochemical properties of various plant species. In this research, isoflavone synthase (IFS) gene expression profile, flavonoid and anthocyanin contents and also activity of some antioxidant enzymes have been assessed in 9-day soybean (<em>Glycine max</em>) seedlings which were treated with various concentrations of YE for 8 and 16 hours. Soybean as an annual plant is a member of the Leguminoseae family. Its seeds are containing of isoflavonoid compound (such as genestin and dedzein) which produce through IFS catalyzes from flavonone precursor. Results showed flavonoid and anthocyanin contents, IFS gene expression and also protein content significantly increased in elicited seedlings in compared to that of the control, but more significantly at 16-hour treatment. On the other hand, activity of antioxidant enzymes including superoxid dismutase, catalase and peroxidase was also elevated in treated seedlings rather than of the control that was more remarkable at 8-hour treatment. Based on the results, it can be concluded that treated soybean seedlings with YE lead to induce an oxidative stress. In this condition, while at 8-hour elicitation time the enzymatic antioxidant systems is more active, higher activity of the non-enzymatic antioxidant system (phenyl propanoid pathway) was seen for 16 hours treatment. Therefore, it seems that YE-treated for 16 hours is optimal for inducing of gene expression and also biosynthesis of active ingredient in this plant. تاکنون اثرات عصاره مخمر بر خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهان مختلف به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق، میزان بیان ژن ایزوفلاون سینتاز (IFS)، محتوی فلاونوئیدی و آنتوسیانین و همچنین فعالیت برخی آنزیمهای آنتی اکسیدان در گیاهچههای 9 روزه سویا تحت تیمار با غلظتهای مختلف (0، 1/0، 2/0 و 5/0 درصد) عصاره مخمر در بازههای زمانی 8 و 16 ساعت مورد مطالعه قرار گرفت. سویا گیاهی یکساله از خانواده نخود است. دانههای این گیاه سرشار از ترکیبات ایزوفلاونوئیدی (جنیستئین و دیدزین) میباشد که از پیش ماده فلاونونی توسط آنزیمIFS تولید میشوند. نتایج نشان دهنده افزایش محتوی فلاونوئیدها و آنتوسیانین و همچنین بیان ژن ایزوفلاون سینتاز و محتوی پروتئین کل گیاهچههای تیمار شده با این الیسیتور در تمامی غلظتها در مقایسه با گیاه شاهد است که در تیمار بمدت 16 ساعت بیشتر از زمان 8 ساعت میباشد. از طرف دیگر، فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان شامل سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز در گیاهان تیمار شده بطور معنیداری نسبت به گیاه شاهد افزایش یافته است که در تیمار بمدت 8 ساعت در مقایسه با زمان 16 ساعت بیشتر میباشد. در مجموع چنین استنباط میشود که عصاره مخمر باعث اعمال نوعی تنش اکسیداتیو در گیاهچهها شده است. در این شرایط، بمنظور کاهش رادیکالهای آزاد در زمان 8 ساعت تیمار، سیستم آنتیاکسیدان آنزیمی فعالتر بوده درحالیکه در زمان 16 ساعت تیمار، بیشتر سیستم آنتیاکسیدان غیرآنزیمی (فنیل پروپانوئیدی) وارد عمل میشود. لذا بنظر میرسد، تیمار گیاه به مدت 16 ساعت با این الیسیتور، زمانی مناسب جهت تحریک بیان ژنها و همچنین سنتز مواد موثره میباشد.دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایرانمجله بیوتکنولوژی کشاورزی2228-67055320131122Identification of Rice Aromatic Compounds by Solid Phase Micro-Extraction method in GC-MS and Mapping their Controlling QTLs using Microsatellite Markerشناسایی ترکیبات عطری برنج با روش ریزاستخراج فاز جامد در کروماتوگرافی گازی توأم با طیف سنج جرمی و مکان یابی جایگاه های ژنی کنترل کننده آنها با بکارگیری نشانگر ریزماهواره1932120910.22103/jab.2013.1209FAرضاامیری فهلیانیمحمودخدامباشیعلیرضاغیاثوندJournal Article20111201Increasing demand for aromatic rice causes their higher price and attracted plant breeder's attention to recognize rice aroma-controlling genes. Highly linked markers with the genes controlling important agronomic traits help to make phenotypic selection, more efficient, effective, reliable and cost-effective compare to the more conventional plant breeding methods. The aim of conducting this research was identification of volatile compounds in rice and mapping their controlling QTLs using SSR markers. The harvested seed of 139 single F<sub>2</sub> plants of cross between Mousa-Tarom and 304 were grown in 2010. Volatile compounds extraction, separation and identification of seed samples; harvested from each F<sub>2:3</sub> families; was conducted using the sensitive and efficient method of solid phase micro-extraction in gas chromatography coupled to a mass spectrometry apparatus. Alkane compounds of tetradecane, pentadecane, hexadeane and heptadecane were the general identified compounds. The identified QTLs controlling volatile compounds were located on chromosomes 1, 4, 6, 11, and 12. The chromosome number 4 included most of the volatile controlling loci. Out of 14 identified loci, 12 showed different situations of partial, complete or over dominance effects. Heptadecane compound showed the lowest heritability and tetradecane showed more than 50% heritability. Ultimately, in this study, several QTLs having less than 5.4 centiMorgan distances to the marker; the optimal recommended distance between the marker and QTL for selection; were identified.تقاضای بیشتر برای برنجهای عطری، قیمت بالاتر آنها را درپی داشته و توجه بهنژادگران گیاهی را به شناسایی ژنهای کنترلکننده عطر برنج جلب کرده است. نشانگرهای شدیداً پیوسته با ژنهای مهم کنترلکننده صفات زراعی، عمل گزینش فنوتیپی را سودمندتر، مؤثرتر، واقعیتر و اقتصادیتر از روشهای معمول بهنژادی گیاهی مینمایند. این تحقیق به منظور شناسایی ترکیبات فرّار در برنج و مکانیابی ژنهای کنترلکننده آنها با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره انجام شد. از تلاقی رقم موسیطارم و 304، 139 تک بوته <sub>2</sub>F در سال 87-1386 بصورت مجزا بذرگیری و برای کشت مورد استفاده قرار گرفتند. استخراج، جداسازی و شناسایی ترکیبات فرّار نمونههای بذری خانوادههای F<sub>2:3</sub> با استفاده از روش حساس و کارآمد ریزاستخراج فاز جامد در کروماتوگرافی گازی توأم با طیفسنج جرمی انجام شد. ترکیبهای آلکانی تترادکان، پنتادکان، هگزادکان و هپتادکان از ترکیبات عمده شناسایی شده بودند. کروموزومهای 1، 4، 6، 11 و 12 حامل جایگاههای کنترلکننده ترکیبهای فرّار بودند. کروموزوم 4 بیشترین جایگاه را در بر داشت. از 14 جایگاه شناسایی شده، 12 جایگاه حالاتی از غالبیت نسبی، غالبیت کامل و یا فوق غالبیت را نشان دادند. ترکیب هپتادکان کمترین توارثپذیری و ترکیب تترادکان بیش از 50 % توارثپذیری نشان داد. در پایان، در این تحقیق چندین جایگاه کنترل کننده ترکیبات عطری با فاصله 5/4 سانتیمورگان با نشانگر؛ فاصله مطلوب پیشنهاد شده بین نشانگر و QTL، برای گزینش؛ شناسایی شد.دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایرانمجله بیوتکنولوژی کشاورزی2228-67055320131122Effect of POU1F1, IGF1 and Leptin Genes Polymorphisms on Average Daily Gain in Makui Sheep Breedبررسی اثرات چند شکلی ژنهای POU1F1، IGF1 وLeptin بر میانگین افزایش وزن روزانه در گوسفند نژاد ماکوئی3344121010.22103/jab.2013.1210FAعباسحاجی حسینلوعلیهاشمینصرالهپیرانیسعادتصادقیفرزانهفیل کوش مقدمJournal Article20120603For study polymorphism of POU1F1, IGF1 and Leptin genes and their relationships with daily gain, blood samples of 100 heads (65 males and 35 females) of Makui sheep breed were randomly collected. DNA was extracted from whole blood and polymerase chain reactions (PCR) were performed using three pairs of specific primers. Single Strand Conformation Polymorphism (SSCP) was used for detection of genotypes. Number of banding patterns (genotypes) for POU1F1, IGF1 and Leptin genes were 4, 3 and 5, respectively. A general linear model procedure was applied to determine association between genotypes with average daily gain in different stages. Genotypes of leptin, POU1F1 and IGF1 genes had significant effect (P<0.05) on the average daily gain. Banding patterns (genotypes) of AB and BB genotypes in IGF1 gene for average daily gain from birth to weaning (3 months) and average daily gain from 6 months to 9 months, respectively, CC and AA genotypes in POU1F1 gene for average daily gain from 6 months to 9 months and 9 months to yearling, respectively and BC genotype in Leptin gene for average daily gain from weaning to 6 months had higher performances than other genotypes. These results confirmed the potential usefulness of IGF1, POU1F1 and Leptin genes in marker-assisted selection programs in Makui breed.جهت بررسی چند شکلی ژنهای لپتین، فاکتور اختصاصی رونویسی هیپوفیز و فاکتور رشد شبه انسولین و ارتباط آنها با میانگین افزایش وزن روزانه، از تعداد 100 رأس گوسفند نر (65 رأس) و ماده (35 رأس) نژاد ماکوئی به طور تصادفی خونگیری شد. نمونههای DNAاز خون استخراج و واکنش زنجیرهای پلی مراز با استفاده از سه جفت آغازگر اختصاصی انجام گرفت. چند شکلی فضایی تک رشته ای (SSCP)روی محصولات PCR انجام شد. برای ژنهای POU1F1،IGF1 و لپتین به ترتیب 4، 3 و 5 الگوی باندی (ژنوتیپ) مشاهده شد. ارتباط بین ژنوتیپها با صفات میانگین افزایش وزن روزانه به وسیله مدل خطی مورد بررسی قرار گرفت. اثر ژنوتیپهای ژنهای لپتین، فاکتور اختصاصی رونویسی هیپوفیز و فاکتور رشد شبه انسولین بر میانگین افزایش وزن معنی دار بود (05/0P<). الگوهای باندی (ژنوتیپ)AB و BB در ژن IGF1 به ترتیب برای صفت افزایش وزن از تولد تا 3 ماهگی و افزایش وزن از 6 تا 9 ماهگی و ژنوتیپهای CC و AA در ژن POU1F1 به ترتیب برای صفت افزایش وزن از 6 تا 9 ماهگی و افزایش وزن از 9 تا 12 ماهگی و الگوی باندی BC در ژن لپتین برای صفت افزایش وزن از 3 تا 6 ماهگی عملکرد بهتری نسبت به سایر ژنوتیپها داشتند. لذا میتوان از آنها به عنوان یک شاخص در انتخاب گوسفندان نژاد ماکوئی استفاده نمود.دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایرانمجله بیوتکنولوژی کشاورزی2228-67055320131122Comparison of cell disruption methods for extracting lipid from Spirulina platensis and Chlorella vulgarisمقایسه تاثیر روش های مختلف تخریب دیواره سلولی ISC-23 Chlorella vulgaris و Spirulina platensis PCC9108 بر میزان لیپید استخراج شده جهت تولید بیودیزل4556121110.22103/jab.2013.1211FAسید مهدیحسینیفاطمهمنتظری هدشسعیدافشارزادهJournal Article20111216Biodiesel production processes from microalgae include biomass harvesting, lipid extraction and transestrification. Undoubtedly, selection of a high-quality cell disruption method increased the efficiency of lipid extraction and so biodiesel production. Various methods, including autoclaving, freezing, bead-beating, microwaves, sonication and high pressure homogenization, were tested to identify the most effective cell disruption method. The total lipids from <em>Spirulina platensis</em> and <em>Chlorella vulgaris</em> were extracted using standard method. The total lipid contents from the tow species were 7.2-18.2 and 18.3-43.1 %DW respectively. Both microalgae showed the highest total lipid contents when the cells were disrupted using the microwave oven and autoclaving method. Thus, among the tested methods, the microwave oven method was identified as the most simple, easy, and effective for lipid extraction from microalgae.از آنجا که لیپید مستخرج از ریزجلبک ها شدیداً متاثر از روش انتخابی برای تخریب و شکستن سلولها میباشد، یک انتخاب مناسب میتواند در کمیت و کیفیت بیودیزل تولیدی حائز اهمیت با شد. در این پژوهش با مقایسه چندین روش متفاوت، شامل اتوکلاو، انجماد، امواج مایکروویو، امواج اولتراسوند، بیدهای شیشهای و هموژنایزر با فشار بالا، موثرترین شیوه تخریب سلولهای ریزجلبکی (یوکاریوتی و پروکاریوتی) به منظور استخراج لیپید مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام آزمایش از ریزجلبک یوکاریوتی <em>Chlorella vulgaris</em> به عنوان نمونهای از ریزجلبکهایی با دیواره سلولی سلولزی و ریز جلبک سبز آبی <em>Spirulina platensis</em> با دیوارهای مشابه باکتریهای گرم منفی، استفاده شد. در مورد هر دو ریزجلبک مورد مطالعه نتایج نشان داد که میزان لیپید کل استخراج شده بر اساس شیوه شکستن سلول، متفاوت است. این مقادیر برای<em>Spirulina platensis</em> از 2/18 تا 2/7 و برای <em>Chlorella vulgaris</em> از 1/43-3/18 درصد از وزن خشک متفاوت بود. به طور کلی و با توجه به نتایج پژوهش حاضر، در هر دو نوع ریزجلبک یوکاریوتی و پروکاریوتی، کارا ترین روش تخریب سلولها و استخراج لیپید جهت تولید بیودیزل از آنها، اتوکلاو کردن و امواج مایکروویو بود.دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایرانمجله بیوتکنولوژی کشاورزی2228-67055320131122Effect of different growth regulators levels and explants types of callogenesis and organogenesis Hypericum perforatum L. under in vitro conditionبررسی اثر تنظیم کننده های رشد و ریزنمونه های مختلف برکال زایی و اندام زایی گل راعی در شرایط درون شیشه ای5766121210.22103/jab.2013.1212FAابراهیمشرفیسید مجتبیخیام نکوییمحمد حسینفتوکیانداریوشداودیطاهرهحسنلوJournal Article20120707In this study the effect of different levels of plant growth regulators (picloram, 2,4-D, IAA and BAP) and explants type (root, stem and leaf) were examined on callogenesis and organogenesis of st John's wort with factorial experiment design on the basis of completely randomized design with five repeats and five explants. The explants were obtained from 30 days plantlets and transferred to media supplemented with picloram, 2,4-D, IAA (0, 0.5, 1, 2 mgl<sup>-1</sup>) and BAP (0, 0.4, 0.8 mg l<sup>-1</sup>). Samples were kept in the growth chamber in the darkness condition at 23°C. After 28 days, the interactions between explants types and hormone levels were investigated. The significant effect at the 1 percent probability was observed between treatment levels of 2, 4-D, picloram, BAP and its interaction (2, 4-D * BAP) for the calluses size and shoot numbers. Also the significant effect at the 1 percent probability was observed between treatment levels of IAA, BAP and its interaction (IAA*BAP) for the calluses size, shoot and root numbers. The highest numbers of shoots (83 shoots) were achieved in the leaf explants treated with 0.4 mgl<sup>-1</sup> BAP. The highest callus size (5 mm) was observed in media containing 0.5 mg l<sup>-1</sup> picloram and 0.4 mg l<sup>-1</sup> BAP and stem explants also greatest number (91 roots) of roots were observed in media supplemented with 2 mgl<sup>-1</sup> IAA in the leaf explants.در این پژوهش اثر سطوح مختلف تنظیمکنندههای رشد و نوع ریزنمونه بر کالوسزایی و اندامزایی گلراعی در یک دوره 28 روزه مورد بررسی قرار گرفت. این ریزنمونهها شامل ریشه، ساقه و برگ بود که از گیاهچههای استریل کشت شده در محیط موراشیگ و اسکوگ (MS) تهیه شده و به محیط MS حاوی هورمونهایIAA ، پیکلورام، 2,4-D با غلظت (صفر، 5/0، 1، 2 میلیگرم بر لیتر) و BAP با غلظت (صفر، 4/0، 8/0 میلیگرم برلیتر) در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاﱠ تصادفی با 5 تکرار و 5 ریزنمونه منتقل شده و در تاریکی، در دمای 23 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. بین سطوح تیمارهای پیکلورام٬ BAP تفاوت معنیدار در سطح 1 درصد از نظر اندازه کالوس مشاهده شد. بین سطوح تیمارهای IAA، BAP و همچنین اثر متقابل دو فاکتور تفاوت معنیدار در سطح 1 درصد از نظر اندازه کالوس، تعداد شاخه و تعداد ریشه مشاهده شد. بین سطوح تیمارهای 2,4-D٬ BAP و همچنین اثر متقابل دو فاکتور تفاوت معنیدار در سطح 1 درصد از نظر اندازه کالوس و تعداد شاخه مشاهده شد. بیشترین اندازه کالوس در تیمار 5/0 میلیگرم بر لیتر پیکلورام و 4/0 میلیگرم بر لیتر BAP (5 میلیمتر) از ریزنمونه ساقه به وجود آمد. بیشترین تعداد شاخه (83 شاخه) از ریزنمونه برگ در تیمار 4/0 میلیگرم بر لیتر BAPبدست آمد. بالاترین تعداد ریشه (91 ریشه) در تیمار 2 میلیگرم برلیتر IAA در ریزنمونه برگ مشاهده شد.دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایرانمجله بیوتکنولوژی کشاورزی2228-67055320131122Molecular analysis of rice vegetative growth traitsتجزیه مولکولی صفات مرتبط با رشد رویشی برنج6786121310.22103/jab.2013.1213FAحسینصبوریقاسممحمدی نژادعاطفهصبوریسعیدنواب پورJournal Article20120112Leaf growth and development characteristics are important factor for grain yield. In order to genetic analysis of Leaf growth and development characteristics of rice, a linkage map provided from F2 rice mapping population caused Gharib × Khazar and 111 microsatellite markers. Total number leaf, Days to flag leaf, leaf emergence rate, grain weight, grain number, length and width of flag leaf and branches number were mapped. qGW-1b, qFG-1b and qWFL-7 were identified as major effect on chromosome 1 and 7 and explained 14.30, 13.70 and 20.32% of total variation of grain weight, filled grain and width of flag leaf, respectively. The most of variation of total leaf number explained by 2 QTLs (over than 20%). According to these result, we can produced rice lines that have low vegetative growth periods and high total leaf number. خصوصیات مرتبط با رشد و توسعه برگها و خوشه از عوامل تعیین کننده عملکرد نهایی برنج میباشند. به منظور تجزیه ژنتیکی صفات مرتبط با توسعه برگها و خوشه، از نقشه ژنتیکی حاصل از جمعیت F<sub>2</sub> تلاقی یافته از ارقام برنج غریب × خزر و 111 جفت نشانگر ریزماهواره چند شکل استفاده شد. در این بررسی صفات تعداد کل برگها، تعداد روز تا ظهور برگ پرچم، سرعت ظهور برگ، وزن دانه، تعداد دانه، طول و عرض برگ پرچم و تعداد خوشچه مکانیابی شدند. از بین بیست QTL مکانیابی شده برای صفات مذکور QTLهای qGW-1b برای وزن دانه و qFG-1b برای تعداد دانه روی کروموزوم 1 و qWFL-7 برای عرض برگ پرچم روی کروموزوم 7 توانستند به ترتیب با 30/14، 70/13 و 32/20 درصد میزان نسبتا بزرگی از تغییرات را توجیه نمایند. دو QTL مرتبط با تعداد کل برگها مجموعا با اثر افزایشی بیش از 20 درصد توانستند میزان قابل توجهی از تغییرات فنوتیپی آنرا کنترل نمایند. با استفاده از اطلاعات فوق میتوان لاینهایی از برنج را تولید نمود که دوره رشدی کوتاهتر، تعداد کل برگهای بیشتر و وزن دانه بیشتر داشته باشند.دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایرانمجله بیوتکنولوژی کشاورزی2228-67055320131122Salinity tolerance assessment of rice sucrose transporter antisense lines (OsSUT1) at seedling stage (Oryza sativa var. TaiPai)ارزیابی تحمل به شوری در لاین های آنتی سنس ناقل ساکارز (OsSUT1) در مرحله گیاهچه ای در برنج (Oryza sativa var. TaiPai)8798121410.22103/jab.2013.1214FAمعصومهقمرمحمدرضاسیاهپوشپیمانحسیبیJournal Article20120530In order to evaluate the effects of changing in sucrose partitioning on salt tolerance of rice plants in the seedling stage, a pot experiment was conducted in a split plot based on a randomized complete block design with three replications in the fields of Shahid Chamran University of Ahvaz. The experiment consisted of six lines and cultivars including, wild type (Tai pai), three antisense lines for sucrose transporter SUT1 gene (37-184-8-1, 37-111-7-1 and 34-45-6-1), salinity tolerant (Pokali) and salinity sensitive (Nipponbare) which were exposed to three salinity levels (2, 5 and 16 ds/m sodium chloride). 21 days after salt commencement, shoot dry weight, leaf relative water content, SPAD score, stomatal conductance and total soluble sugars in leaves were evaluated. Increasing in salinity led to increase in levels of soluble sugars and SPAD score and decrease in shoot dry weight, stomatal conductance and leaf relative water content. The results of this study showed that 37-184-8-1 and 37-111-7-1 antisense lines behaved similarly to pokali under salinity stress treatments and were superior in compare to Tai pai as wild type. The expression profiling experiment of sucrose transporter gene family of rice in antisense lines showed relatively reduction in expression of these genes after exposing to salinity. However, this reduction in antisense lines was less than the wild type. According to the results of this study it seems that manipulating the sucrose partitioning in rice plants may improve the salinity tolerance of transgenic lines at seedling stage and this could be suggested as a strategy in breeding programs.بهمنظور بررسی اثر تغییر در توزیع ساکارز بر تحمل به شوری لاینهای برنج در مرحله گیاهچهای، آزمایشی گلدانی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. در این آزمایش شش لاین و رقم برنج شامل لاین تیپطبیعی (تایپای)، سه لاین آنتیسنس ناقل ساکارز برای ژن SUT1<em> </em>(1-6-45-34 و1-7-111-37 ،1-8-184-37)، رقم متحمل به شوری (پکالی) و رقم حساس به شوری (نیپنبار) در سه سطح شوری (2، 5 و 16 دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم) مورد بررسی قرار گرفتند. 21 روز پس از اعمال تنش، وزن خشک اندام هوایی، محتوای نسبی آب برگ، عدد SPAD، هدایت روزنهای و میزان کل قندهای محلول در برگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. افزایش تنش شوری منجر به افزایش میزان مشخصی از قندهای محلول و عدد SPAD و کاهش وزن خشک اندام هوایی، هدایت روزنهای و محتوای نسبی آب برگ گردید. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق لاینهای آنتیسنس 1-7-111-37 و 1-8-184-37 از نظر کلیه صفات مورد بررسی نسبت به تایپای برتری داشتند و در مواردی مشابه و یا برتر از رقم متحمل پکالی رفتار نمودند. بررسی بیان ژنهای خانواده ناقلین ساکارز در برنج در لاینهای آنتیسنس و لاین تیپطبیعی نشان از کاهش بیان این ژنها در تیمارهای شوری داشت. اگرچه این کاهش در لاینهای آنتیسنس کمتر از لاین تیپ طبیعی بود. بنابراین به نظر میرسد که با دستکاری توزیع قندها در مرحله گیاهچهای میتوان به لاینهایی با تحمل بیشتر نسبت به تنشهای غیرزنده دست یافتدانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایرانمجله بیوتکنولوژی کشاورزی2228-67055320131122Application, factors and responsible genes in Somatic embryogenesis of plantsکاربردها، عوامل و ژنهای دخیل در جنینزایی رویشی گیاهان99118121510.22103/jab.2013.1215FAنرگسمجتهدیپریساکوبازسولمازخسرویJournal Article20111224
In spite of rapid progress in plant biotechnology, somatic embryogenesis has been used as one of the most applicable techniques for micropropagation and plant regeneration, lack of comprehensive and systematic studies associated with the somatic embryogenesis still persists up to now. In this review paper, general aspects of <em>in vitro</em> somatic embryogenesis such as terminology, factors which are involved in somatic embryogenesis in different species and induction and development stages in the gymnosperm, dicots (globular, heart-shaped and torpedo) and monocots (globular, scuetellar, and coleoptilar stages) have been explained. Plant growth regulators functions, physiological condition of mother plants, application of somatic embryogenesis for transgenic crop production, genetically approaches such as gene expression pattern involved in somatic embryogenesis and finally molecular and physiological markers to distinguish the embryogenic competence cells have been discussed in the present paper.علیرغم توسعه روز افزون بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک در سالیان اخیر و استفاده از جنینزایی رویشی به عنوان یکی از کاربردیترین تکنیکها جهت ریزازدیادی و باززایی گیاهان، تاکنون در این زمینه، مطالعات جامع و کاربردی در داخل کشور انجام نشده است. در این مقاله، اصطلاحات مورد استفاده، مراحل القا و تکوین جنینزایی رویشی در شرایط درون شیشهای شامل مراحل گلبولی، قلبی شکل و اژدری در دولپهایها، مراحل کروی، شاخی و لپهای شکل در تکلپهایها و مراحل جنین زایی در بازدانگان عوامل و فاکتورهای دخیل همچون عوامل وابسته به گونه، رقم، نقش تنظیم کننده های رشد گیاهی، شرایط فیزیولوژیک گیاهان مادری و کاربردهای جنینزایی اعم از تولید گیاهان با سطوح پلوئیدی متفاوت و ایجاد گیاهان تراریخته، همچنین تغییر در بیان ژن به خصوص در دوره جنینزایی، نشانگرهای مولکولی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی مرتبط با استعداد سلولهای جنینزا شامل ایزوزیمها، نشانگرهای مولکولی و تنظیمکنندههای رشد گیاهی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایرانمجله بیوتکنولوژی کشاورزی2228-67055320131122CTCF binding protein and epigenetic regulations of genomeپروتئین اتصالی CTCF و تنظیمات اپیژنتیکی ژنوم119142121610.22103/jab.2013.1216FAمحمدرضامحمدآبادیمحمودامیری رودبارحمیدهعادل دوستJournal Article20130102CTCF is a highly conserved DNA-binding protein involved in transcription regulation, chromatin insulation, genomic imprinting, X-chromosome inactivation, higher-order chromatin organization, and alternative splicing. These multifunctional properties of CTCF suggest an essential role in development and disease. CTCF is unique protein that known to mediate insulation function in vertebrates. Recent studies proposed that CTCF can be a heritable component in epigenetic and regulating the interaction between DNA methylation, higher-order chromatin structure, and developmentally regulated gene expression. In this review, we discuss roles of CTCF in these critical aspects of genome regulation. All information indicates that CTCF can emerge as a master weaver of the mammalian genome.
پروتئین CTCF یک پروتئین متصل شونده به مولکول DNA است، که توالی آن کاملا حفاظت شده میباشد و در تنظیمات بیان ژنی، جدا کنندههای کروماتین، نقشهگذاری ژنومی، غیر فعال سازی کروموزوم X، ساختارهای سطح بالاتر کروماتینی و پردازش متفاوت mRNA نقش ایفا میکند. این خصوصیات چند کارهای CTCF، موجب پیشنهاد نقش حیاتی آن در رشد و نمو و بیماریها شده است. پروتئین CTCF تنها پروتئین شناخته شدهای در مهرهداران است که در عملکرد جدا کنندهها دخیل میباشد. مطالعات اخیر نشان دادند که، CTCF میتواند به عنوان یک عامل وراثتی در تنظیمات اپیژنتیکی باشد، که ارتباطات بین متیلاسیون DNA، ساختارهای سطح بالاتر کروماتینی و بیان ژن طی فرایند نمو را تنظیم میکند. هدف این مطالعه مروری بر نقش CTCF در این منظرهای مهم تنظیم ژنومی میباشد. تمام یافتهها نشان میدهند که CTCF میتواند به عنوان یک استاد بافنده ژنوم پستانداران در نظر گرفته شود. دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشکده کشاورزی و پژوهشکده فناوری تولیدات گیاهی) و انجمن بیوتکنولوژی جمهوری اسلامی ایرانمجله بیوتکنولوژی کشاورزی2228-67055320131122Expression and purification of movement protein of Cucumber green mottle mosaic virus using a plant-virus expression systemبیان و خالص سازی پروتئین حرکتی ویروس موزائیک پیسک سبز خیار با استفاده از سامانه حامل ویروس گیاهی143161121710.22103/jab.2013.1217FAسید محسننساج حسینیمسعودشمس بخشگروه بیماری شناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس0000-0003-2923-2668علی هاتفسلمانیانپژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری، پژوهشکده
زیست فناوری کشاورزی، گروه زیت فراورده های گیاهی تهران کیلومتر 15 اتوبان کرج-0000000299847441شای دونگیهگروه آسیب شناسی گیاهی، دانشگاه ملی چانگ هسینگ، تایوانJournal Article20120918To produce and purify movement protein of <em>Cucumber green mottle mosaic virus</em> (CGMMV MP), a plant viral vector engineered from an <em>in vivo</em> infectious clone of <em>Zucchini yellow mosaic virus</em> (ZYMV) was used. The CGMMV MP ORF was in frame inserted between the P1 and HC-Pro ORFs of the ZYMV vector. The infectious activity of the vector was approved by rubbing the plasmid on <em>Chenopodium quinoa</em> leaves and observing local lesions. Individual lesions were mechanically transferred to the systemic host plant zucchini squash at the stage of two-cotyledon. The stability of recombinant protein expression was assessed by successive passages of recombinant from infected plant and throughout the period of 30 days after inoculation in a single plant and after 10 serial passages. Then, the leaves tissues of inoculated plant were analyzed by RT-PCR and western blot analysis. Recombinant protein was purified using centrifuge method combine with gel extraction; each step was sampled and analyzed by western blotting and SDS-PAGE. The results showed approximately 1.8–2.2 mg recombinant MP per 100 g tissues were purified from leaves two weeks post inoculation. Also, the vector was remarkably stable in squash after 10 serial passages and 30 days. The procedure provides a convenient and fast method for production of large quantities of pure CGMMV MP in planta.به منظور تولید و خالصسازی پروتئین حرکتی ویروس موزائیک پیسک سبز خیار (<em>Cucumber green mosaic mottle virus</em>, CGMMV)، از یک حامل ویروس گیاهی که از همسانهی آلوده کننده ویروس موزائیک زرد کدو به دست آمده است، استفاده شد. قاب خواندنی رمز کننده پروتئین حرکتی ویروس (CGMMV MP) میان قابهای P1 و HC-Pro در حامل ZYMV قرار داده شد. توانایی آلوده کنندگی حامل نوترکیب با مالیدن پلاسمید روی گیاه سلمه تره و بروز لکههای موضعی تایید شد. سپس یک لکه منفرد برای انتقال مکانیکی ویروس نوترکیب به کدو در مرحله دو برگی استفاده شد. پایداری بیان پروتئین نوترکیب با انتقال پی در پی ویروس نوترکیب از گیاهان مایه زنی شده به گیاه سالم و نیز در طول یک دورهی 30 روزه پس از مایه زنی ارزیابی شد. برگ گیاهان مایه زنی شده به وسیله RT-PCR و آزمون وسترن بلات بررسی شد. پروتئین نوترکیب به روش رسوب در شیب غلظت سوکروز و سپس استخراج از ژل خالص سازی شد و از هر مرحله نمونه گیری به عمل آمد و با آزمون وسترن بلات و SDS-PAGE مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که دو هفته پس از مایه زنی 8/1 تا 2/2 گرم پروتئین نوترکیب از هر صد گرم برگ کدو قابل دستیابی است. همچنین حامل نوترکیب پس از 10 بار انتقال متوالی و پس از یک دوره 30 روزه پایدار بود. این پژوهش روشی سریع و آسان برای تولید فراوان پروتئین حرکتی ویروس موزائیک پیسک سبز خیار در گیاه ارایه میکند.